Als je vergeeft zonder daadkracht verdwijn je in een illusie.

Vergeving is een helende beweging die plaatsvindt door de weg naar binnen te nemen. Je doet het niet, je bedenkt het niet. Het overkomt je. Het ontstaat vanuit je lichaam.

Menig spirituele leraren spreken al eeuwen over vergeving. Het lijkt wel of vergeving iets is wat je snel kan verinnerlijken. Alsof je dat kan bedenken met je hoofd en zomaar even kan doen. In het pad van heling dat ik zelf bewandelde ondervond ik dat vergeving niets is zonder daadkracht. Daadkracht is een daad van zelfliefde. Een liefdevolle begrenzing ter ere van mezelf.

Een stukje uit mijn ervaringsverhaal over mijn eigen pad in dat ik bewandeld heb in vergeving en het overkomen van (seksueel)misbruik

Uit liefde ging ik hen vergeven die me (seksueel) misbruikt hadden. Iedereen om me heen vertelde me dat dat de enige en juiste weg was. Het misbruik dat plaatsvond werd niet gezien. Er werd heel wat spiritual gebypassed. Niet alleen mijn omgeving ging weg van de pijn, ook ik zelf. Ik zat in een soort magische liefde, het patroon dat ik ken vanuit mijn kindertijd. Als ik maar genoeg lief heb, liefde geef en alles in liefde kan zien dan komt het goed. Het was belangrijk om uit deze universele magische liefde te stappen en IN de zelfliefde. Mijn emoties werden doorvoeld op vele lagen. Ik nam de stap naar binnen, in mezelf. Jaren diep innerlijk werk. Laagje voor laagje. Woede, razernij, verdriet, eenzaamheid, machteloosheid, misselijkheid, fysieke pijnen en diverse ziektebeelden,… het hoorde er allemaal bij.

Vergeven is geen rechte lijn die je bewandeld. Het is zoals een spiraal. De ene keer kan je nog echt boosheid voelen, dan weer verdriet en machteloosheid. Je leert jezelf dragen op een steeds diepere laag.

Vergeving, ik heb er nooit echt achter gezocht. Het was vooral een opgelegd iets vanbuiten af. Al had ik altijd wel het gevoel dat er nog iets ontbrak op mijn pad naar verdere heling rondom misbruik. Daardoor probeerde ik geregeld in vergeving te gaan. Het was maar pas nadat een vriendin slachtoffer was geworden van de laatste man die me misbruikte dat ik mijn eigen begrenzing kon voelen. 4jaar geleden is dit al maar ik kan het nog voelen alsof het gisteren was. Al mijn voorouderlijke krachten schreeuwde mee doorheen me HIER STOPT HET! Ik stapte naar de politie en diende een klacht in. Nee, ik deed dit niet voor alle andere die mijn pad kruiste en me seksueel misbruikte. De klacht op zich is niet de helende beweging geweest. De DAADKRACHT was de helende beweging. Vergeving was niet de ontbrekende schakel het was daadkracht. “Hier stopt het” kunnen voelen in heel mijn lichaam en mijn zijn.

Daadkracht – een liefdevolle begrenzing ter ere van mezelf.

De pijn is geweest wat het is. Het is wat het is. Ik vergeef je maar ik laat je niet toe om dit nog eens te doen. In mijn dromen komt de helende beweging nog sterker naar voren. Daar sta ik met mijn zwaard in de hand. De punt naar de grond gericht. Mijn hand heeft het zwaard vast. Alsof hij voor extra gronding zorgt. Het zwaard markeert ook een barrière tussen mij en de ander. Iedereen die mijn lichaam heeft genomen zonder toestemming verschijnt voor me. Ik kan mijn kracht voelen in mijn benen. Ik voel de kracht in mijn bekken. Ik sta er, bewust van mijn eigen ruimte en mijn eigen stem. Ik zeg hen: hier stopt het! Ik vergeef je maar als je me dit nog een keer aandoet hak ik je piemel eraf. Ik vergeef je maar ik laat je niet toe om het te herhalen. De bewegingen en beelden vinden plaats vanuit een liefdevolle begrenzende kordate energie. Echt, er zit zoveel liefde en kracht in deze beweging. Ik hoef geen gesprek meer met hen, ik hoef geen sorry van hen. Ik hoef niets meer. Ik hoef echt niets meer te ontvangen wat ik niet wil. Ik voel me geen slachtoffer meer van mijn pijn. Ik ga niet gebukt onder mijn lijden. De kracht die losgekomen is vanuit het lijden zet ik in voor heling. Dit is oerkracht. Ik voel de grond daveren onder mijn voeten elke keer ik de woorden uitspreek. Elke keer als ik de droom opnieuw droom.

Ik vind dit best spannend om dit alles zo ongenuanceerd te delen. Geloof me, ik bedacht het niet met mijn hoofd om exact deze woorden te gebruiken. Het is ontstaan vanuit mijn lichaam. Het is ontstaan vanuit Liefde. Vanuit de liefdevolle begrenzing. De droomwereld die spreekt en heelt. Als dat geen magische (zelf-)liefde is!!!

Voor (complex)trauma bestaan geen “quick fixes”. Dat is niet zo even iets wat je snel tussendoor heelt. Het is werk van jaren, ook bij mezelf. Nog steeds kom ik diepere lagen tegen maar er is hoop. Echt waar. Het word echt minder en minder. Trauma herhaalt zich niet meer.  Ik voel hoe mijn levensenergie terug tot mijn beschikking is gekomen. Ik voel me vrij in wie ik ben omdat ik de daadkracht kan voelen. Mijn lichaam zijn eigenste liefdevolle begrenzing eer ik ten diepste. Zo stroomt de liefde naar mezelf. Daadkracht is een daad van zelfliefde.

Healing takes time,

Be gentle on yourself.

Go only as fast asthe slowest part feels safe to go.

Zelfliefde

Je hoeft niet “ge-fixed” te worden. Kan jij jezelf al zien, horen, voelen als vol-ledig en vol-waardig uniek mensen wezen? Zonder bypassing, zonder die fixing mind die streeft naar de perfectie. Kan jij jezelf zien in je menselijkheid met alle imperfecties, alle ups and downs, alle waves van het leven,…?

Therapie en bewustzijnsontwikkeling is geen quick fix.

Het is zoals pellen van een ajuin. Laagje voor laagje een stukje dieper in jezelf landen. Laagje voor laagje bedding kunnen houden voor alle menselijkheden. Laagje voor laagje veer-kracht opbouwen. Laagje voor laagje jezelf zien, jezelf horen en jezelf voelen. Laagje voor laagje…thuiskomen in jezelf. Dan vallen de puzzelstukjes samen en gebeurt het onverwachte. Zoals in mijn verhaal vergeving plaatsvindt door me te richten naar binnen. Door de weg in mezelf te nemen.

Als ervaringsdeskundige die opgeleid is als alternatief therapeut wandel ik graag met je mee in een therapeutische begeleiding.