Ik ben nog meer fan geworden van vallei en transformatie seksualiteit. Niet onlogisch omdat het me de laatste 2 jaar zo bewogen heeft. Het brengt stuwing op gang en dat kan wat in beweging zetten in je leven. Je (lichaams-)bewustzijn vergroot aanzienlijk. Dat had ik jaren geleden ook al ondervonden door het trainen maar ik was klaar voor een diepere laag hierin. En ik kreeg niet gewoon een verdieping lager cadeau maar ne hele appartement blok naar omlaag!!
Mijn trainingen en zelfzorg was ook op de achtergrond verdwenen door de combinatie van verhuis, samenwonen,. Zwangerschap, opnieuw mama worden en borstvoeding geven.
Als Ardan 2 geworden is was mijn kaars ver op. De relatie vroeg teveel van me. Ik had het gevoel geen ruimte te hebben. Ik begon opnieuw mijn eigen zelfzorg op te pakken. Zo ook de vallei en tao training. Daardoor begon het vanbinnen uit wat te rommelen. Ik kon namelijk geen verbindingen meer aangaan die uitputtend waren met een bijna breuk tot gevolg. Doordat ik vol werd vanbinnen, kon ik de traumabinding in de relatie niet meer verderzetten maar een uitweg eruitzag ik (toen nog) niet. Ik was een rondlopende tijdbom die elk moment afging. Geregeld ontplofte ik uit het niets. Ik snapte het in eerste instantie niet want ik trainde nu toch, ik deed toch aan zelfzorg. Dus wat was het probleem?? Ik kwam er achter dat ik heel wat gevoelens, behoefte en verlangens had onderdrukt. Een breuk was voor me de enkele optie. Ik zag het echt niet meer. Simon stelde voor om te ontsluieren en opnieuw bij de 7 sluiers te starten. Net zoals wij vanbinnen uit aan het transformeren waren was onze relatie ook toe aan een transformatie. Daar gingen we en dat werd een rit met vele downs en ups.
Er zijn best wel wat kantelpunten geweest waar ik van dacht dat het erop of eronder was. Ik ben tot veel ontdekkingen gekomen in mezelf, ook maatschappelijk, collectief. Zelfs in mijn eigen vriendenkring. Het was voor mij best een eenzaam pad met zelden mensen rondom me met een gelijk beeld over seksualiteit. Dingen zoals “maar Simon heeft toch ook behoefte”. Of “het is toch niet zo moeilijk om dat zomaar even te geven dan is het toch klaar zal jullie beiden rust geven.” Of “ik heb nooit last van geen zin hebben in seks” . De reacties kwamen voornamelijk naar mij toe als vrouw en ja ook van vrouwen. Alsof ik mijn man zijn recht op seks ontzegde en dat ik daar iets mee moest doen. Ik moest gefixt worden want het was toch geen normaal gedrag? Ik bleef herhalen dat ik gerust bedding wil houden dat er een behoefte is maar dat ik niet op die behoefte hoef in te gaan. Als mijn lijf nee zegt, en ik ga toch vrij*n dan ben ik in de basis mezelf aan het traumatiseren. Wat dan ook weer voor slib en slijk zorgt in de relatie. Al die slip en slijk kwam ook ruimschoots naar boven door het trainen en door de sluiers. Bovendien kozen we samen voor de sluiers en was ik het dus niet ik die iets oplegde. Het ging niet om wel of geen zin hebben, het ging niet om zomaar te geven, daar ging het allemaal niet om. Het ging om de HOE, onze (trauma-)binding die gedeeltelijk op automatische piloot ging diende getransformeerd te worden. Pittige gesprekken werden dat, ook tussen ons als koppel. Die we nooit gehaald hadden zonder het trainen van transformatie seksualiteit. Ik ben ook wel geschrokken van de reacties van de omgeving op onze relatie die een dieptepunt maakte. Ze hebben me diep geraakt en hebben er uiteindelijk ook voor gezorgd dat ik relaties op alle niveaus ging herbekijken. Relatie in en op alle gebieden, ook met mezelf. Ik besefte me hoe weinig wijze elders ons omgeven op zo een belangrijke cruciale kantelpunten. Ik ben ook ontzettend dankbaar voor de enkelingen die naast me hebben gezeten, geluisterd hebben en me herinnerde op cruciale momenten.
Waar ik had geslikt en niets had uitgesproken, waar ik nog een overtuiging had dat mijn behoefte en verlangens een stapje terug moesten doen voor mijn partner. Het legde bloot dat ik steeds weg ging bij mezelf en zo mezelf verloor. De Hoe ik transformatie seksualiteit beleefde in mijn eigen kamertje was een grote spiegel voor hoe ik dat ook in verbinding deed. De sluiers maakte dat we al deze stukken ook echt gingen inbrengen in de relatie en het niet alleen ging processen op mezelf (waar ik ook best nog mee aan het oefenen ben).
S*ks mag geen todo zijn dat je nog even moet afvinken, s*ksualiteit, relaties en ook je werk niet. Jezelf ook niet! Zelfzorg op je lijstje zetten als een todo is geen zelfzorg dat ontdekte ik zomaar tijdens en door te trainen. Mijn dokter zei op een gegeven moment tegen me als je in een vliegtuigcrash zit en er dan dien je eerst jezelf zuurstof te geven en dan pas je kind.
Niet zo-even trainen en hop, hop klaar is Kees. Nee, Het gaat om HOE je jezelf aanraakt. Was trainen van transformatie seksualiteit even een todo die ik ook nog moest doen? of kon ik echt de verbinding aangaan met mezelf hierin? Die HOE, echt de verbinding aangaan, heeft even mijn leven onderste boven gedraaid en nu zoveel kloppender, juister en oprechter gemaakt.
De HOE in combinatie met de sluiers om ook daadwerkelijk in hechting te durven gaan, het gesprek te durven aangaan en onze patronen aan te kijken. Eigen aandeel filteren. Telkens er een sluier wegviel stonden we daar met kleding aan nog naakter dan eerder voor elkaar. We deden er langer dan 1 jaar over om de sluiers te doorlopen en we zijn er als een sterker en hechter team uitgekomen. Het was dus niet de gewone 7 weken doorlopen maar echt voelen wanneer zegt ons hoofd, ons hart en onze buik die volle ja om een stap verder te gaan. Het slib tegelijk van de relatie afhalen, opgehoopte emoties en spanningen uitspreken, luisteren en voelen.
Niks bij elkaar gaan halen en leegroven van elkaars kostbare levensenergie. We blijven in beweging, en trainen en elkaar verrijken. Still going, still walking maar die zure appel hebben we toch maar gehad en daar hebben we ons moedig doorgebeten.
Ik ben respectvoller ten opzichte van mezelf geworden en ook hoe ik met anderen omga. Dat betekent dat radicale eerlijkheid en kwetsbaarheid samen hand in hand gaan als 2 gelijkwaardige krachten. S*ks hebben zonder over mijn eigen of andermans grenzen te gaan, zonder mijn eigen gevoelens, behoefte en verlangens te negeren of te onderdrukken.