In de verhuis kom ik dikwijls een zwaarte tegen. De energie die zwaar wordt, het nulpunt onderduikt. Moeheid en door het bos de bomen niet meer zien. Als een emmertje dat over mijn hoofd word gekieperd.
Ik voel hoe men wortels zich ONTWORTELEN op deze plek. Ik voel hoe dit mijn oude pijn van ontworteling aanraakt. Ontworteling die toen kwam door dat wat het leven me schonk: traumatische gebeurtenissen, dakloos zijn, zoekend naar een plek om te landen.
Het grote verschil: Ik maak de keuze nu voor mezelf. De ontworteling van de plek vind plaats, een plaats waarin ik werkelijk de diepe waters mocht doorzwemmen in mezelf. De plaats waar ik leerde om te landen in een omgeving die vrijwel ‘prikkelloos’ is. De plaats die me liet voelen dat ik thuis ben op aarde.
Ik voel me nu veilig genoeg om wortels in mezelf te vinden en hierop te vertouwen.
Naast mijn hart, ontdekte ik hier ook de kracht van men bekken gebied. De plaats in mezelf waar ik werkelijk thuis komen mag. Het geeft me de ruimte om te zijn waar ik ook neerstrijken mag.
Het schenkt me de dans tussen hechting en onthechting. Het innerlijke hechten dat op waarde is gebouwd. Innerlijke waarde.
Het onthechten van dat wat buitenaf plaats vind, de stukken in me die afhankelijk zijn en rondspartelend zochten naar houvast.
Het is hier, In mij dat het leven plaats vind.
Het is hier, waar leven kan doorstromen.
Het is hier, in mij dat ik thuiskomen mag.
Het is Hier, dat ik mij op een gezonde manier hechten mag aan wie me lief is. Zonder mijn wortels kwijt te spelen. Zonder mezelf te verliezen.
De ruimte die ik de ander gaf om zijn klauwen rondom me heen te zetten. Daar waar ik zelf leunend, spartelend vast hing zoekend naar veiligheid buiten mezelf, buiten men lichaam. Daar waar destructief gedrag plaats vond gecreëerd vanuit eigen onveiligheid. Daar kan ik NU voelen: Ik vertrouw! Vanuit mijn eigen veiligheid. Vanuit mijn bekken, vanuit mijn hart. Mijn hoofd die vind deze rust fijn.
Geïnspireerd vanuit mijn lichaam het leven verder zetten.
Angstig, zo nieuw, vers, zo magisch om waarlijk en echt te bewegen vanuit de bewustwording in mijn lichaam en niet vanuit onbewuste destructieve patronen die een herhalende film waren.
Ik ben thuis,
Hier op aarde. In mezelf in mijn lichaam.
IK VERTROUW op dit Nieuwe verse sprankelende LEVEN.
Ademend doorheen… Ik ben thuis dus ik vertrouw.
Liefs Daisy ❤️😘
